Pedagog

Być może przychodzą takie dni, kiedy natłok informacji z poszczególnych zajęć dzieci i obowiązki z tego wynikające powodują frustrację, rozdrażnienie i złość u Państwa – co jest zrozumiałe i zdarza się każdemu, łącząc przy okazji wiele ról i zadań życiowych jednocześnie.

Jako rodzice chcemy, aby nasze dzieci były samodzielne, mówimy przy tym, że cecha ta przyda się w dorosłym życiu, bo „Łatwiej sobie poradzą w różnych sytuacjach”. Uczenie samodzielności to systematyczna, czasochłonna i konsekwentna praca. W czasie, kiedy głównie przebywamy w domu może uda się osiągnąć wypracowanie samodzielności. Samodzielność jest ściśle związana z budowaniem nawyków.

 

1. Dzieci w wieku przedszkolnym

 

• Najczęściej bywa tak, że najmłodsze dzieci wyręczamy w wielu czynnościach, uważając, że zrobimy wiele rzeczy szybciej, lepiej i dokładniej, a to nie o to przecież chodzi. Nie najważniejsze jest perfekcyjne wykonanie danej czynności, ale to, że dziecko wykonało je samo.
• Nie porównuj do tego, jak daną czynność wykonało inne dziecko – to dobry sposób, aby zdemotywować malucha.
• Nie krytykuj za niedoskonałe wykonanie czynności.
• Zauważaj najmniejsze nawet postępy i chwal za nie.
• Bądź zawsze obok – wspieraj wszelkie działania dziecka dyskretnie pomagając.
• Nie zarażaj lękiem dziecka używając np. stwierdzeń typu: „Nie biegaj, bo się przewrócisz”. „Zostaw to, bo się pobrudzisz”.
• Daj wybór dziecku w miarę możliwości w sprawach dotyczących np. wyboru jedzenia, ubioru czy zabawy.
• Włączaj w domowe obowiązki w miarę możliwości.

 

2. Dzieci w wieku wczesnoszkolnym

 

• Dzieci w wieku wczesnoszkolnym odznaczają się większą samodzielnością niż dzieci przedszkolne. Co nie oznacza, że nie potrzebują wsparcia, kontroli i konsekwencji, dlatego w aspekcie obecnej sytuacji zdalnego nauczania to głównie rodzice mają za zadanie dawać to wszystko swoim pociechom.
• I znów na pierwszym miejscu pojawia się apel, aby nie wyręczać dziecka – bo to prowadzi do utrwalania w nim bezradności.

 

3. Nastolatki

 

• Nastoletnie dzieci organizują warsztat pracy raczej samodzielnie, rodzice powinni jednak wspierać dzieci jednocześnie mając do nich zaufanie, w miarę możliwości dawać wolną przestrzeń.
• Wyręczanie nastolatków nie uczy ich samodzielności wręcz przeciwnie – prowadzi do bezradności w dalszym życiu.
• Samodzielność wśród nastolatków powinna być już ugruntowana na bazie tego co zostało wypracowane we wcześniejszych latach.

Podsumowując należy powiedzieć, że aby uczyć dziecko autonomiczności należy pozwolić mu samodzielnie podejmować decyzje adekwatne do wieku, mając pod kontrolą konsekwencje wyborów. Na każdym etapie rozwoju powinniśmy doceniać wysiłki dzieci, a nie tylko efekt końcowy.

 

                                    z życzeniami zdrowia i pomyślności